Από αστείες εικόνες και σύντομα βίντεο μέχρι φράσεις που γίνονται viral μέσα σε λίγες ώρες, τα memes αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής διαδικτυακής επικοινωνίας. Παρότι συχνά αντιμετωπίζονται ως μια εφήμερη τάση του ίντερνετ, η έννοια του meme έχει βαθύτερες ρίζες και σαφή επιστημονική προέλευση.
Ο όρος καθιερώθηκε το 1976 από τον εξελικτικό βιολόγο Richard Dawkins στο βιβλίο The Selfish Gene, προκειμένου να περιγράψει κάθε πολιτισμικό στοιχείο που μεταδίδεται μέσω μίμησης. Η λέξη προέρχεται από το ελληνικό «μίμημα» και αναφέρεται σε ιδέες, συμπεριφορές, μόδες ή μελωδίες που αναπαράγονται και διαδίδονται από άτομο σε άτομο. Με την έλευση του διαδικτύου, ο όρος απέκτησε πιο ελαφρύ και ψυχαγωγικό χαρακτήρα, ταυτιζόμενος κυρίως με χιουμοριστικό ψηφιακό περιεχόμενο που εξαπλώνεται με ταχύτητα.
Στα ελληνικά, η πιο ακριβής απόδοση του «meme» είναι ο όρος «μίμημα» ή, πιο ειδικά, «διαδικτυακό μίμημα». Παρ’ όλα αυτά, στην καθημερινή χρήση έχει επικρατήσει η αγγλική εκδοχή. Το παράδοξο είναι ότι ένας από τους πιο διαδεδομένους όρους της παγκόσμιας ψηφιακής κουλτούρας έχει, στην ουσία, ελληνική καταγωγή — μια υπενθύμιση ότι η ελληνική γλώσσα παραμένει διαχρονικά παρούσα, ακόμη και στα πιο σύγχρονα φαινόμενα του διαδικτύου.
