Σήμερα, Σάββατο 23 Αυγούστου, ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο εμφανίζεται στον ουρανό: το λεγόμενο «Μαύρο Φεγγάρι».
Παρόλο που ο όρος «Μαύρο Φεγγάρι» δεν έχει επίσημη επιστημονική αναγνώριση στην Αστρονομία, χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει ασυνήθιστες χρονικές συγκυρίες εμφάνισης νέας σελήνης.
Ειδικότερα, στην περίπτωση του φετινού φαινομένου, η νέα σελήνη ανήκει στην κατηγορία του «εποχικού Μαύρου Φεγγαριού»: είναι η τρίτη νέα σελήνη μέσα σε μία μόνο εποχή (καλοκαίρι), η οποία συνολικά θα έχει τέσσερις.
Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, η φωτεινή πλευρά της Σελήνης κοιτά προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη Γη, καθιστώντας την πλήρως αόρατη, αφού ανατέλλει και δύει σχεδόν ταυτόχρονα με τον Ήλιο.
Κανονικά, κάθε εποχή περιλαμβάνει τρεις νέες σελήνες, όμως ο σεληνιακός κύκλος δεν συμπίπτει απόλυτα με το ημερολογιακό μας σύστημα. Έτσι, κάποιες φορές εμφανίζεται μια επιπλέον νέα σελήνη, και η τρίτη στη σειρά αυτών των τεσσάρων ονομάζεται «Μαύρο Φεγγάρι».
Σημειώνεται ότι το προηγούμενο εποχικό φαινόμενο αυτής της μορφής καταγράφηκε στις 19 Μαΐου 2023.
Το θεαματικό Μαύρο Φεγγάρι
Για το καλοκαίρι του 2025 στο βόρειο ημισφαίριο, η πρώτη νέα σελήνη σημειώθηκε στις 25 Ιουνίου, ακολουθούμενη από εκείνες της 23ης Ιουλίου, της 3ης Αυγούστου και της 21ης Σεπτεμβρίου. Επομένως, με τέσσερις νέες σελήνες μέσα στο ίδιο θερινό τρίμηνο, η νέα σελήνη της 23ης Αυγούστου αναγνωρίζεται ως Μαύρο Φεγγάρι.
Σε αντίθεση με μια έκλειψη Σελήνης, το Μαύρο Φεγγάρι δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι. Κατά τη διάρκεια της νέας σελήνης, η Σελήνη βρίσκεται ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο, και το φωτεινό της ημισφαίριο είναι στραμμένο μακριά από εμάς, γεγονός που την καθιστά αόρατη στον ουρανό της ημέρας.
Λίγο μετά από αυτή τη φάση, παρουσιάζεται ένα από τα πιο θεαματικά φαινόμενα του νυχτερινού ουρανού: το πρώτο αχνό «χαμόγελο» της σελήνης. Κατά τις νύχτες της 24ης και 25ης Αυγούστου, αν κοιτάξετε χαμηλά προς τα δυτικά, περίπου 30–40 λεπτά μετά τη δύση του Ήλιου, μπορείτε να δείτε το πρώτο, λεπτό φεγγαρόφωτο να κάνει την εμφάνισή του – ένα ασημένιο τόξο, προάγγελο της επιστροφής της Σελήνης στο νυχτερινό στερέωμα.
