Ο Έιντεν Ουίλκινς είναι εννιά ετών και φοιτά στη δεύτερη τάξη του Reach Cyber Charter School, ενός διαδικτυακού σχολείου για χαρισματικούς μαθητές που δίνει έμφαση στα STEM (επιστήμη, τεχνολογία, μηχανική και μαθηματικά).
Από τα οχτώ του παρακολουθεί και μάθημα νευροεπιστήμης στο Ursinus College, στο Κόλετζβιλ της Πενσιλβάνια. Το Ursinus ανήκει στο κορυφαίο 15% των προπτυχιακών κολεγίων στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τη λίστα των 391 κολεγίων του Princeton Review.
Ο Έιντεν είναι το νεότερο άτομο που έχει παρακολουθήσει μάθημα νευροεπιστήμης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στις ΗΠΑ.
Υπάρχουν επίσης τρεις δεκάχρονοι με επιτεύγματα σε άλλους τομείς:
- η Αλία Σαμπούρ έγινε φοιτήτρια πανεπιστημίου στα 10, απέκτησε πτυχίο μηχανικής και στα 18 έγινε η νεότερη καθηγήτρια στην ιστορία,
- ο Μάικ Κίρνι πήρε πτυχίο βιοχημείας στην ίδια ηλικία
- και η Τζάκι Ριμπάρδο ολοκλήρωσε τον πρώτο χρόνο γενικών σπουδών.
Πριν ακόμη βγάλει την πάνα, «διόρθωνε τις προτάσεις των ανθρώπων»
Από τριών ετών ο Έιντεν παρακολουθούσε βίντεο ανατομίας στο YouTube. Οι γονείς του συνειδητοποίησαν ότι ήταν διαφορετικός όταν τον άκουσαν στα δύο του να διαβάζει πινακίδες στους δρόμους της Νέας Υόρκης, «την εποχή που τα περισσότερα παιδιά δεν μιλούν ακόμη», όπως ο ίδιος δήλωσε στο NBC την πρώτη του μέρα στο κολέγιο.
Δεν τον είχε διδάξει κανείς να διαβάζει – το έμαθε μόνος του.
Πριν ακόμη βγάλει την πάνα, «διόρθωνε τις προτάσεις των ανθρώπων», όπως ανέφερε η μητέρα του, Βερόνικα.
Από τα τρία του απολάμβανε τα βίντεο ανατομίας, ιδιαίτερα για τον εγκέφαλο. «Πάντα με εντυπωσίαζε να βλέπω πώς ελέγχει τα πάντα».
Λίγα χρόνια μετά, σε τεστ χαρισματικότητας φάνηκε πως ήταν όντως χαρισματικός.
Στα εφτά του ξεκίνησε το γυμνάσιο και σήμερα, στα εννιά, παρακολουθεί μαθήματα στο κολέγιο τρεις φορές την εβδομάδα, ενώ συνεχίζει διαδικτυακά τα μαθήματα του σχολείου του.
Παρά το ότι είναι ο μικρότερος φοιτητής νευροεπιστήμης στο Ursinus, έχει ήδη αποφασίσει να γίνει παιδονευροχειρουργός. «Μου αρέσει να βοηθώ παιδιά στην ηλικία μου και με συναρπάζει η ανατομία του εγκεφάλου. Είναι θλιβερό να βλέπω συνομήλικα παιδιά με νευρολογικές δυσκολίες και θέλω να τα βοηθήσω».
Σκέφτεται να συνεχίσει τις σπουδές του στο Johns Hopkins ή στο Princeton.
Στο Ursinus αισθάνεται «σαν στο σπίτι του, παρότι οι συμφοιτητές του είναι σχεδόν διπλάσιας ηλικίας». «Κάθε τι που μαθαίνω με εντυπωσιάζει».
Στην αρχή ανησυχούσε πως οι υπόλοιποι δεν θα του έδιναν σημασία, αλλά σιγά σιγά γνώρισε τους φοιτητές και προσαρμόστηκε.
Στο σπίτι ζει σαν κάθε άλλο παιδί εννιά χρονών, παίζοντας video games. «Περισσότερο όμως μου αρέσει να μαθαίνω. Θέλω να πάω στην ιατρική και να δω πώς θα τα καταφέρω».
Η μητέρα του τονίζει ότι όλα όσα κάνει είναι «οργανικά». «Είμαι περήφανη για τα κατορθώματα και την αποφασιστικότητά του. Ό,τι πετυχαίνει είναι δικό του. Εγώ είμαι στο παρασκήνιο και τον στηρίζω».
Ο ίδιος ελπίζει ότι το παράδειγμά του θα εμπνεύσει και άλλους. «Αυτό που θέλω να μάθει ο κόσμος είναι πως αρκεί να δουλέψεις για να πετύχεις ό,τι θέλεις. Δεν χρειάζεται να πας σε σχολείο για να αγαπήσεις ένα αντικείμενο».
