Η λέξη «πικνίκ», είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ξέγνοιαστες στιγμές στο ύπαιθρο, φαγητό κάτω από τα δέντρα και κουβέρτες απλωμένες στο γρασίδι.
Ωστόσο έχει τις ρίζες της στη γαλλική γλώσσα και πιο συγκεκριμένα στον όρο pique-nique.
Το πρώτο συνθετικό, pique, προέρχεται πιθανότατα από το ρήμα piquer, που σημαίνει «τσιμπώ» ή «τρυπώ», δίνοντας τη σημασία της πρόχειρης ή ελαφριάς κατανάλωσης φαγητού — μια μπουκιά εδώ, μια μπουκιά εκεί.
Το δεύτερο μέρος, nique, θεωρείται ότι είναι μια εκφραστική λέξη που σημαίνει κάτι ασήμαντο ή μικρής αξίας, δίνοντας στο σύνολο της λέξης έναν ελαφρώς χιουμοριστικό χαρακτήρα: ένα ελαφρύ, ανεπίσημο γεύμα χωρίς επισημότητες.
Το «πικνίκ» στα ελληνικά
Στην ελληνική γλώσσα, το «πικνίκ» έχει περάσει σχεδόν αυτούσιο, και χρησιμοποιείται για να περιγράψει το πρόχειρο γεύμα που καταναλώνεται στην εξοχή — συνήθως κατά τη διάρκεια εκδρομής ή υπαίθριας εξόδου. Όπως σημειώνει και το λεξικό του Γιώργου Μπαμπινιώτη, πρόκειται για «πρόχειρο γεύμα στην εξοχή με φαγητά που έχουν φέρει έτοιμα από το σπίτι οι εκδρομείς».
