Σοβαρές ελλείψεις εργατικού δυναμικού αντιμετωπίζει η Ελλάδα, με τις κενές θέσεις εργασίας να υπολογίζονται περίπου στις 300.000. Το πρόβλημα αγγίζει κρίσιμους κλάδους της οικονομίας όπως ο αγροτικός, ο τουριστικός, οι κατασκευές και η βιομηχανία, δημιουργώντας πιέσεις τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στην παραγωγικότητα.
Οι τομείς με τα μεγαλύτερα κενά
Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Κανελλόπουλο, διευθύνοντα σύμβουλο εταιρείας ανθρωπίνου δυναμικού με εξειδίκευση σε εργαζομένους από τρίτες χώρες, η κατάσταση είναι πιο έντονη:
- Αγροτικός τομέας: περίπου 70.000 κενές θέσεις.
- Τουρισμός: ελλείψεις που φτάνουν τις 80.000 – 86.000, μεταξύ των οποίων καμαριέρες, σεφ, θεραπευτές spa και υπάλληλοι υποδοχής. Οι ανάγκες παρουσιάζουν αύξηση κατά 10% σε σχέση με πέρυσι.
- Κατασκευές: περίπου 250.000 θέσεις σε ηλεκτροσυγκολλητές, υδραυλικούς, μαραγκούς και χειριστές βαρέων μηχανημάτων.
- Βιομηχανία: ανάγκες σε ανειδίκευτους εργάτες, μηχανικούς, τεχνικούς και χειριστές μηχανημάτων.
«Σε σχέση με πέρυσι η έλλειψη εργατικού δυναμικού είναι αυξημένη. Την βγάλαμε με υπερωρίες, κάποιες μονάδες δεν λειτούργησαν και κάποιες υπολειτούργησαν», σημείωσε ο κ. Κανελλόπουλος μιλώντας στο MEGA.
Καθυστερήσεις στις μετακλήσεις
Για την κάλυψη των κενών, πολλές επιχειρήσεις στρέφονται σε εργαζόμενους από τρίτες χώρες. Ωστόσο, οι διαδικασίες μετακλήσεων παρουσιάζουν καθυστερήσεις που φτάνουν τους 6 έως 8 μήνες, δυσχεραίνοντας την έγκαιρη κάλυψη των αναγκών.
Στην ειδική πλατφόρμα είναι εγγεγραμμένοι περίπου 45.000 εργαζόμενοι από 11 χώρες (όπως Βιετνάμ, Ινδία, Αίγυπτος, Νεπάλ, Φιλιππίνες, Μολδαβία, Ινδονησία, Γεωργία), ενώ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον περίπου 4.000 επιχειρήσεις.
Η αλλαγή στο μοντέλο εργασίας
Ο κ. Κανελλόπουλος επισημαίνει ότι η δυσκολία εξεύρεσης προσωπικού δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη. «Φαίνεται να έχει αλλάξει το μοντέλο εργασίας μετά την πανδημία. Οι βάρδιες και τα ρεπό αντιμετωπίζονται διαφορετικά, ενώ ακόμα και εργοδότες που προχώρησαν σε αυξήσεις μισθών δεν είδαν αποτέλεσμα. Η τηλεργασία έδωσε στους ανθρώπους μια νέα φιλοσοφία για την εργασία», ανέφερε.
Ενδεικτικά σημείωσε ότι ακόμη και στη ναυτιλία, όπου οι μισθοί είναι ιδιαίτερα υψηλοί, υπάρχει δυσκολία στην εξεύρεση προσωπικού.
Η ευρωπαϊκή διάσταση
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πρόεδρος της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ έχει τονίσει την ανάγκη οι χώρες της ΕΕ να αυξήσουν πάνω από το 9% το ποσοστό του εργατικού δυναμικού που προέρχεται από τρίτες χώρες, καθώς η γήρανση του πληθυσμού και οι αλλαγές στις εργασιακές προτεραιότητες δημιουργούν μια διαχρονική ανάγκη για ξένο εργατικό δυναμικό.
Εμπόδια στην αξιοποίηση
Ένα επιπλέον ζήτημα είναι η αδυναμία μετακίνησης εργαζομένων από έναν τομέα σε άλλον. «Υπάρχουν περιπτώσεις εργαζομένων που δούλεψαν με επιτυχία στον τουρισμό, αλλά δεν μπορούν να συνεχίσουν σε βιομηχανία ή κατασκευές χωρίς να ξαναπεράσουν όλη τη διαδικασία από την αρχή», εξηγεί ο κ. Κανελλόπουλος.
