Σε νέα φάση κλιμάκωσης προχωρά το Ισραήλ, ξεκινώντας στρατιωτικές επιχειρήσεις στις συνοικίες Ζεϊτούν και Τζαμπάλια, τις οποίες χαρακτηρίζει «προπαρασκευαστικές ενέργειες» για τη χερσαία εισβολή με στόχο την ολοκληρωτική κατάληψη της πόλης της Γάζας. Ο ισραηλινός στρατός ισχυρίζεται ότι έχει ήδη θέσει υπό τον έλεγχό του τα περίχωρα της πόλης, την οποία ο Μπενιαμίν Νετανιάχου παρουσιάζει ως «προπύργιο της Χαμάς» — έναν χαρακτηρισμό που επιχειρεί να νομιμοποιήσει μια στρατιωτική επιχείρηση με τρομακτικές συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό.
Η επίθεση συνοδεύεται από επιστράτευση 60.000 νέων εφέδρων και παράταση της θητείας για άλλους 20.000, γεγονός που αποκαλύπτει τη φθορά του ισραηλινού στρατού μετά από σχεδόν δύο χρόνια μαχών, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις του Νετανιάχου ότι η επιχείρηση «Άρματα του Γεδεών» θα είχε ήδη τερματιστεί.
Πόλεμος φθοράς χωρίς πολιτικό σχέδιο – οι στρατιώτες πληρώνουν το τίμημα
Όπως επισημαίνει το CNN, η προειδοποίηση του αρχηγού των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων ότι η επιχείρηση θέτει σε κίνδυνο στρατιώτες και ομήρους ενδέχεται να οδηγήσει σε μαζική απροθυμία επιστράτευσης, τη στιγμή που το στρατιωτικό δυναμικό έχει ήδη εξαντληθεί. Παρά τη ρητορική περί ταχείας επίλυσης της κρίσης, η πραγματικότητα στο πεδίο δείχνει παρατεταμένο πόλεμο χωρίς σαφή στρατηγική εξόδου.
Ανθρωπιστική καταστροφή σε πλήρη εξέλιξη – 740.000 άμαχοι εγκλωβισμένοι
Η στρατιωτική επίθεση επικεντρώνεται σε μια πόλη όπου ζουν περισσότεροι από 700.000 Παλαιστίνιοι —οι περισσότεροι πρόσφυγες από άλλες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας. Σύμφωνα με το BBC, ο ισραηλινός στρατός ετοιμάζεται να διατάξει μαζικές εκκενώσεις, αναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να κινηθούν προς τα νότια, σε περιοχές που ήδη υποφέρουν από έλλειψη νερού, τροφίμων και ιατρικής περίθαλψης.
Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού περιγράφει την κατάσταση ως «ήδη καταστροφική», προειδοποιώντας ότι κάθε περαιτέρω στρατιωτική ενέργεια θα οδηγήσει σε ανεπανόρθωτη ανθρωπιστική κρίση. Οι ζωές των ομήρων, όπως αναφέρεται, κινδυνεύουν επίσης από την αδιάκριτη επιθετικότητα του Ισραήλ.
Αγνοεί το Ισραήλ τις διεθνείς εκκλήσεις – απόρριψη των διαμεσολαβητών
Παρά τις εκκλήσεις του ΟΗΕ για άμεση κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση των ομήρων, το Ισραήλ επιλέγει να αγνοήσει τόσο τις διεθνείς παρεμβάσεις όσο και την πρόταση Κατάρ και Αιγύπτου για 60ήμερη εκεχειρία. Αντιθέτως, επιλέγει τη συνέχιση του πολέμου, αδιαφορώντας για το τεράστιο ανθρώπινο κόστος και κατηγορώντας τη Χαμάς για τη στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις — τη στιγμή που οι ίδιοι οι μεσολαβητές δηλώνουν πως η παλαιστινιακή πλευρά έχει ήδη αποδεχτεί την πρόταση.
Στρατιωτική κυριαρχία με κάθε μέσο – καταγγελίες για εγκλήματα πολέμου
Το Ισραήλ δηλώνει ότι ελέγχει το 75% της Γάζας, ενώ ο ΟΗΕ εκτιμά ότι το 86% του εδάφους είναι είτε στρατιωτικοποιημένο είτε υπό εντολή εκκένωσης. Παράλληλα, βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον ισραηλινό στρατό καταγράφουν μάχες σώμα με σώμα και επιχειρήσεις μέσα από σήραγγες, οι οποίες υπογραμμίζουν τη βιαιότητα της σύγκρουσης και την εφιαλτική καθημερινότητα των αμάχων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι ανάμεσα στις γραμμές του πυρός.
Σχέδιο πλήρους κυριαρχίας με πρόσχημα την ασφάλεια
Το Τελ Αβίβ έχει ανακοινώσει ένα πενταπλό σχέδιο για τον «τερματισμό του πολέμου» που περιλαμβάνει:
- Αφοπλισμό της Χαμάς
- Επιστροφή όλων των ομήρων
- Αποστρατιωτικοποίηση της Λωρίδας της Γάζας
- Εδραίωση ισραηλινού ελέγχου ασφαλείας
- Επιβολή μιας νέας πολιτικής αρχής χωρίς Χαμάς ή Παλαιστινιακή Αρχή
Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα σχέδιο κατοχής και αλλαγής καθεστώτος σε μια περιοχή που αντιμετωπίζεται ως εχθρικό έδαφος και όχι ως πατρίδα εκατομμυρίων αμάχων.
Αμφιλεγόμενη «ανθρωπιστική βοήθεια» και συνεχείς απώλειες
Το Ισραήλ επικαλείται ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας από επτά χώρες σε συνεργασία με τις δυνάμεις του, την ίδια στιγμή που επιμένει σε επιχειρήσεις που καθιστούν αδύνατη την επιβίωση για τον πληθυσμό της Γάζας.
Η εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού δήλωσε ότι καταβάλλονται προσπάθειες για την αποφυγή πλήγματος σε ομήρους και αμάχους, όμως οι εικόνες από τη Γάζα και οι δηλώσεις διεθνών οργανισμών δείχνουν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα: μια στρατιωτική μηχανή που δρα ανεξέλεγκτα, με πολιτική κάλυψη και ολική περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου.
