Σχεδόν στα 31 τους χρόνια εγκαταλείπουν οι νέοι στην Ελλάδα το πατρικό τους, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2024. Η χώρα μας καταγράφει μία από τις υψηλότερες ηλικίες «ανεξαρτητοποίησης» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα που παραμένει πρώτη και στην επιβάρυνση από το κόστος στέγασης.
Αργοπορημένη ανεξαρτητοποίηση
Ο μέσος όρος ηλικίας στην Ε.Ε. για την αποχώρηση από την οικογενειακή εστία είναι τα 26,2 έτη. Στην Ελλάδα, όμως, η αντίστοιχη ηλικία φτάνει τα 30,7 έτη, με μόνο την Κροατία (31,3) και τη Σλοβακία (30,9) να καταγράφουν υψηλότερα ποσοστά.
Στον αντίποδα, οι νέοι στη Φινλανδία (21,4), τη Δανία (21,7) και τη Σουηδία (21,9) αφήνουν το πατρικό σχεδόν μία δεκαετία νωρίτερα.
Βάρος η στέγη
Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η εικόνα στο μέτωπο της στέγασης. Το 30,3% των νέων στην Ελλάδα ηλικίας 15-29 ετών ζουν σε νοικοκυριά που δαπανούν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους για στέγη. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε., πολύ πάνω από τον μέσο όρο του 9,7%.
Η Δανία ακολουθεί με 28,9%, ενώ διψήφια ποσοστά εμφανίζουν χώρες όπως οι Κάτω Χώρες (15,3%) και η Γερμανία (14,8%). Αντίθετα, σε Κροατία (2,1%), Κύπρο (2,8%) και Σλοβενία (3,0%) το βάρος της στέγης παραμένει περιορισμένο.
Η ελληνική αντίφαση
Τα στοιχεία δείχνουν ότι στις χώρες όπου οι νέοι φεύγουν νωρίτερα από το σπίτι, όπως η Δανία και η Σουηδία, το κόστος στέγασης είναι υψηλό. Στην Ελλάδα, όμως, παρά το γεγονός ότι οι νέοι παραμένουν για χρόνια στο πατρικό, το οικονομικό βάρος της στέγης παραμένει δυσανάλογα μεγάλο.
Η Eurostat υπογραμμίζει ότι οι πιέσεις αυτές συνδέονται με τη δυσκολία των νέων να δημιουργήσουν οικογένεια και με τη φυγή στο εξωτερικό για καλύτερες προοπτικές. Για την Ελλάδα, τα στοιχεία έρχονται να προστεθούν σε μια ήδη ανησυχητική εικόνα: υψηλά ενοίκια, χαμηλοί μισθοί και ελάχιστες στεγαστικές πολιτικές.
