Σήμερα, Πέμπτη 19 Ιουνίου και ώρα 12:00 θα τελεστεί στο Δελβινάκι Πωγωνίου Ιωαννίνων η ξόδιος ακολουθία για τον δεξιοτέχνη του κλαρίνου, Πετρολούκα Χαλκιά.
Χτες, Τετάρτη, η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών και πλήθος κόσμου έσπευσε να τον αποχαιρετήσει. Από μουσικούς, ανθρώπους του πολιτισμού αλλά και πολίτες που μεγάλωσαν με τους ήχους του κλαρίνου του.
Στο τελευταίο αντίο, στην πρωτεύουσα, τον συνόδευσαν μουσικές και τραγούδια της Ηπείρου, όπως εκείνος τα ερμήνευε επί δεκαετίες.
Ένα σύντομο «μουσικό» βιογραφικό
O Πετρολούκας Χαλικιάς γεννήθηκε στο Δελβινάκι Πωγωνίου το 1934, όμως, τα παιδικά του χρόνια έζησε περισσότερο στην Καστάνιανη το χωριό του πατέρα του, Περικλή Χαλκιά.
Ο πατέρας έπαιζε κλαρίνο, ο αδελφός βιολί. Τα μουσικά ακούσματα τον συντρόφευαν, τον νανούριζαν από τη βρεφική του ηλικία. Πολύ μικρός, επτά ετών, την περίοδο του πολέμου, έφτιαξε το πρώτο του κλαρίνο. Πήρε ένα ξύλο, το τρύπησε με κάποιο σίδερο, έφτιαξε 6 τρύπες, έβαλε ένα στόμιο για φύσημα.
Σχολείο πήγε στα Δολιανά, εκεί έκανε και μαθήματα κλαρίνου, με τον δάσκαλο Φίλλιπο Ρούντα, ο οποίος διέκρινε αμέσως το ταλέντο του. Έπαιζαν μαζί, σε γάμους και πανηγύρια, στο Πωγώνι, στο Ζαγόρι, σε όλη την Ήπειρο. Στα 22 του χρόνια, μία πρόσκληση από την Αμερική για συνεργασία σε 12 τραγούδια με μία κομπανία, έγινε η αφορμή να μείνει εκεί, για 20χρόνια. Το κλαρίνο του έγινε γνωστό σε πολλές Πολιτείες όπου εργάστηκε σε νυχτερινά κέντρα και κέντρισε το ενδιαφέρον σπουδαίων Αμερικανών μουσικών, όπως του Λούις Άρμστρονγκ και του κλαρινετίστα της τζαζ Μπένι Γκούντμαν, οι οποίοι υποκλίθηκαν στο ταλέντο του.
Όταν ο Ρόναλντ Ρηγκαν πληροφορήθηκε για τη δεξιοτεχνία του, ζήτησε να παίξει στον Λευκό Οίκο. Όπως και έγινε.
