Απεβίωσε σε ηλικία 99 ετών ο Μιχαήλ Παπαδάκις, ανώτατος δικαστικός και ο πρώτος πρόεδρος του ΑΣΕΠ.
Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) πληροφορήθηκε με βαθιά συγκίνηση την είδηση του θανάτου του Μιχαήλ Παπαδάκι, ο οπόίος ήταν ανώτατος δικαστικός και διακεκριμένος νομικός επιστήμονας που είχε ήδη διαγράψει μια πλούσια σταδιοδρομία όταν δέχθηκε την πρόταση του τότε υπουργού Προεδρίας Αναστάσιου Πεπονή να αναλάβει πρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού που μόλις τότε είχε ιδρυθεί με τον νόμο 2190/1994. Αν και η ίδρυση του ΑΣΕΠ την εποχή εκείνη δεν είχε συγκεντρώσει ευρεία πλειοψηφία στην τότε Βουλή, η επιλογή του Παπαδάκι για τη θέση αυτή συνάντησε ευρύτατη διακομματική συναίνεση.
Η ανακοίνωση του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ)
«Ο αποθανών στα εννέα χρόνια της θητείας του ως πρόεδρος του ΑΣΕΠ (1994-2003) δικαίωσε απόλυτα την επιλογή εκείνη του Πεπονή καθώς και όσους από όλο το πολιτικό και νομικό/δικαστικό φάσμα επικρότησαν την τοποθέτησή του στη θέση αυτή.
Αμέσως αφοσιώθηκε στο δύσκολο έργο να δημιουργήσει από το μηδέν έναν οργανισμό πρωτόγνωρο για τα ελληνικά πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα, να τον στελεχώσει σε επίπεδο Ολομέλειας και υπηρεσιακών παραγόντων, με ικανό και αφοσιωμένο στους στόχους του ΑΣΕΠ προσωπικό και να χτίσει, μέσα από αντίξοες συνθήκες, έναν θεσμό-εγγυητή της αντικειμενικότητας και της αξιοκρατίας (όπως αυτή προσδιορίζεται κάθε φορά από τον νομοθέτη).
Ήταν άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων. Είχε σαφές όραμα και δούλευε αθόρυβα και ακαταπόνητα για να το πετύχει, εμπνέοντας τους συνεργάτες του και πείθοντας (τις περισσότερες φορές) τους εκπροσώπους της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας για το ορθό των προτάσεών του. Δεν χρειάστηκε να πει πολλά "'ΟΧΙ" προς τους κρατούντες γιατί απλούστατα γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι θα τηρούσε απαρέγκλιτα το καθήκον του και δεν είχε νόημα καμία απόπειρα παρέμβασης στο έργο του. Το τηλέφωνό του δεν χτυπούσε συχνά. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι δημιούργησε τέτοιες διαδικασίες και δομές και μετέδωσε στο προσωπικό τέτοιες αντιλήψεις ώστε η αταλάντευτη και χωρίς αποκλίσεις υλοποίηση του έργου του ΑΣΕΠ να γίνει μια αυτονόητη καθημερινή πραγματικότητα. Δίκαια θεωρείται, μαζί με τον Πεπονή, ο αρχιτέκτονας μιας από τις μεγαλύτερες θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην ιστορία του ελληνικού Κράτους.
Όλοι οι άνθρωποι του ΑΣΕΠ, τόσο αυτοί που τον γνώρισαν και συνεργάσθηκαν μαζί του, όσο και αυτοί που τον γνωρίζουν μέσα από το μεγάλο έργο που άφησε, πενθούμε και σκεφτόμαστε τη βαριά κληρονομιά που μας άφησε και που η χώρα αναμένει από εμάς να την τιμούμε στην πράξη.
Ο Πρόεδρος, οι Αντιπρόεδροι, οι Σύμβουλοι και οι εργαζόμενοι του ΑΣΕΠ εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους οικείους του.».
