Ομόφωνη ήταν η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αιγαίου, το οποίο έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο για τη δολοφονία της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου στη Φολέγανδρο. Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι τέλεσε την πράξη με πρόθεση και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, απορρίπτοντας πλήρως τα επιχειρήματα της υπεράσπισης περί βρασμού ψυχικής ορμής ή μειωμένου καταλογισμού.
Παράλληλα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε τα αιτήματα για αναγνώριση ελαφρυντικών, όπως ο σύννομος πρότερος βίος ή η καλή συμπεριφορά κατά την κράτηση.
Η αγόρευση του εισαγγελέα: «Γνώριζε απολύτως τι έκανε»
Ο εισαγγελέας της έδρας, στην εκτενή αγόρευσή του, αποδόμησε διεξοδικά τους ισχυρισμούς περί ψυχωσικού επεισοδίου. Έθεσε συγκεκριμένα επιχειρήματα που, κατά την κρίση του, αποδεικνύουν ότι ο κατηγορούμενος είχε πλήρη επίγνωση των πράξεών του.
Στην απολογία του ο κατηγορούμενος για τη δολοφονία της Γαρυφαλλιάς τον Ιούλιο του 2021 στη Φολέγανδρο επικεντρώθηκε στα «κενά μνήμης» και την ψυχική αποδιοργάνωση που βρισκόταν λίγο πριν τη γυναικοκτονία.
Ο κατηγορούμενος περιέγραψε αναλυτικά την εμφάνιση ψυχωτικών συμπτωμάτων τις ημέρες πριν τη δολοφονία, λέγοντας ότι τους παρακολουθούσε drone και ότι ένιωθε ότι «έβραζε μέσα του». Ωστόσο, η μνήμη του παρουσιάζει κενό ακριβώς στα σημεία-κλειδιά.
Όταν το αυτοκίνητο «βγήκε από την πορεία του», ο ίδιος δήλωσε: «Δεν κατάλαβα τι έγινε» και «δεν θυμάμαι» τον λόγο της στραβοτιμονιάς. Αμέσως μετά την πρόσκρουση, η μνήμη του επανέρχεται: θυμάται τη Γαρυφαλλιά να φωνάζει «βοήθεια» και την προσπάθειά του να τη βγάλει από τη θάλασσα και να της κάνει πρώτες βοήθειες. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θυμάται πώς κατέληξε στη θάλασσα η Γαρυφαλλιά.
«Όλο το σύμπαν συνωμότησε για να γίνει»
Σε ερώτηση του εισαγγελέα «τι πιστεύετε ότι τελικά έγινε, έπεσε μόνη της από τον γκρεμό η κοπέλα;», ο ίδιος απάντησε αρνητικά, λέγοντας: «Πιστεύω, όπως λέει και ο Paulo Coelho στο βιβλίο Αλχημιστής, ότι όλο το σύμπαν συνωμότησε για να γίνει».
Ο κατηγορούμενος αμφισβήτησε την αρχική του ομολογία («θύμωσα και τη σκότωσα»), υποστηρίζοντας ότι δόθηκε υπό πίεση και σε κατάσταση που «ό,τι και να του έλεγαν, θα έλεγε ναι», χαρακτηρίζοντάς την ως «ομολογία ενός ανθρώπου σε αυτή την κατάσταση».
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου επισήμανε ότι ο κατηγορούμενος θυμάται με ακρίβεια τα γεγονότα πριν και μετά αλλά όχι τη δολοφονία. Ο κατηγορούμενος επέμεινε: «Δεν μπορώ να το επαναφέρω», εκφράζοντας τύψεις και πόνο για την απώλεια.
