Στην έκθεση του ο Οργανισμός Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών για το 2023 και τις προοπτικές της παγκόσμιας ζήτησης πετρελαίου, που δόθηκε στη δημοσιότητα, αναφέρει ότι η ζήτηση για πετρέλαιο θα φθάσει τα 116 βαρέλια την ημέρα μέχρι το 2045, σύμφωνα με το σενάριο αναφοράς του.
Από τα προαναφερθέντα προκύπτει ότι η ζήτηση θα είναι κατά 16,5% μεγαλύτερη απ’ ό,τι το 2022. Συγκεκριμένα, πρόκειται για περίπου 6 εκατ. βαρέλια την ημέρα περισσότερα από την προηγούμενη εκτίμησή του που είχε δημοσιοποιηθεί το 2022 (109,8 εκατ. βαρέλια την ημέρα).
Ο γενικός γραμματέας του καρτέλ, ο Κουβεϊτιανός Χάιθαμ αλ-Γάις, προειδοποίησε πως η ζήτηση αυτή «έχει τη δυναμική να είναι ακόμη περισσότερο αυξημένη».
«Αυτό που είναι ξεκάθαρο, είναι ότι ο κόσμος θα συνεχίσει να έχει ανάγκη περισσότερη ενέργεια τις επόμενες δεκαετίες», υπογράμμισε σ’ αυτή την έκθεση των 298 σελίδων που δημοσιοποιήθηκε λιγότερο από οκτώ εβδομάδες από την αρχή της διάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, της COP28, στο Ντουμπάι, όπου δεκάδες χώρες θα επιχειρήσουν να επιβάλουν ένα στόχο για την έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, αέριο, άνθρακα).
Σύμφωνα με τον ΟΠΕΚ (13 χώρες μέλη, μεταξύ των οποίων η Σαουδική Αραβία, χώρες του Κόλπου, η Βενεζουέλα…), η παγκόσμια ζήτηση για το πετρέλαιο θα αυξηθεί από τις χώρες που δεν είναι μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), με την Ινδία ως βασικό κινητήρα, ενώ θα μειωθεί από το 2025 στη ζώνη του ΟΟΣΑ (κυρίως πλούσιες χώρες).
Η ζήτηση αυτή δεν θα μπορέσει να καλυφθεί παρά μόνο με πετρελαϊκές επενδύσεις μέχρι το 2045, οι οποίες υπολογίζονται σε 14 τρισεκατομμύρια δολάρια – περίπου 610 δισεκ. δολάρια κατά μέσο όρο το χρόνο. «Έχει ζωτική σημασία (οι επενδύσεις) αυτές να πραγματοποιηθούν, είναι ευεργετικό τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές», διαβεβαίωσε ο Χάιθαμ αλ-Γάις.
«Οι εκκλήσεις να σταματήσουν οι επενδύσεις σε νέα προγράμματα είναι απερίσκεπτες και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ενεργειακό και οικονομικό χάος», προειδοποίησε εξάλλου ο ίδιος επικρίνοντας άμεσα το σενάριο του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΔΟΕ, IEA) για να καταστεί δυνατό να φθάσει ο κόσμος μέχρι το 2050 στην ουδετερότητα άνθρακα.
Οι πράσινες επενδύσεις
Το 2021, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας είχε ξαφνιάσει τον κόσμο και εξοργίσει τις πετρελαϊκές χώρες ζητώντας να εγκαταλειφθεί κάθε νέο σχέδιο εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ενώ είχε επαναλάβει πρόσφατα αυτό το αίτημά του και το σενάριό του για την ουδετερότητα άνθρακα προϋποθέτει μια κατάρρευση της ζήτησης πετρελαίου, στα 24 εκατ. βαρέλια την ημέρα το 2050, χάρη στην αύξηση των καθαρών πηγών ενέργειας.
Όπως και να ‘χει, ο ΔΟΕ προβλέπει πως η ζήτηση για πετρέλαιο θα αρχίσει να μειώνεται στη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας. Αντίθετα, το σενάριο αναφοράς (κεντρικό) του ΟΠΕΚ υπερασπίζεται «μια ρεαλιστική προσέγγιση της ενεργειακής ζήτησης», υποστηρίζοντας πως «δεν υφίσταται κάποια μοναδική λύση για να απαντήσουμε στην παγκόσμια αύξηση των αναγκών σε ενέργεια».
Ο λόγος αυτός απηχεί αυτόν των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, χώρας μέλους του ΟΠΕΚ και οργανώτριας της COP28, ο πρόεδρος της οποίας Σουλτάνος Αλ Τζαμπέρ υπενθυμίζει ότι δεν μπορούμε να βγάλουμε από την πρίζα το σημερινό ενεργειακό σύστημα και πως πρέπει να αρχίσουμε τριπλασιάζοντας τις δυνατότητες των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Σχετικά μ’ αυτό, ο ΟΠΕΚ διαβεβαιώνει πως οι «φιλόδοξοι στόχοι» των ανεπτυγμένων οικονομιών για τις πηγές ενέργειας με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα «έρχονται όλο και περισσότερο σε αντίφαση με την πραγματικότητα στο πεδίο», με τις επενδύσεις «να έχουν μείνει σημαντικά πίσω».
Εντούτοις ο ΟΠΕΚ μελέτησε δύο άλλα σενάρια, το ένα από τα οποία με περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το οποίο καταλήγει σε μια μείωση της ζήτησης για πετρέλαιο κατά 18 εκατ. βαρέλια την ημέρα, σε σχέση με την ποσότητα αναφοράς του για το 2045. Το άλλο σενάριο, βασισμένο σε μια πιο μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και σε μικρότερο συντονισμό των πολιτικών για το κλίμα, καταλήγει σε μια αύξηση κατά 6,3 εκατ. βαρέλια την ημέρα το 2045.
Ο ΟΠΕΚ αναφέρει τέλος πως υποστηρίζει τις τεχνολογίες για τη δέσμευση άνθρακα, οι οποίες «πρέπει να αποτελέσουν μέρος της λύσης». Πρόκειται για λύσεις οι οποίες προωθούνται από τους παραγωγούς πετρελαίου, αλλά απέχουν ακόμη πολύ από την ωρίμανση.
