Αυστηρά ελεγχόμενη «βοήθεια»: Το Ισραήλ επιμένει να ορίζει τους όρους επιβίωσης στη Γάζα

Με μια ανακοίνωση που παρουσιάστηκε ως «ανθρωπιστική πρωτοβουλία», η ισραηλινή στρατιωτική διοίκηση (COGAT) δήλωσε πως θα επιτρέψει — υπό αυστηρούς όρους και απόλυτο έλεγχο — τη σταδιακή είσοδο βασικών αγαθών στη Γάζα μέσω ενός περιορισμένου αριθμού τοπικών εμπόρων, τους οποίους εκείνη επέλεξε με βάση «κριτήρια ασφαλείας».

Η υποκρισία περισσεύει: την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι παλεύουν για επιβίωση χωρίς νερό, τρόφιμα ή ρεύμα, το Ισραήλ ανακοινώνει «διευκολύνσεις» που στην πραγματικότητα λειτουργούν ως εργαλεία ασφυκτικού ελέγχου, επιβάλλοντας πλήρη εξάρτηση από τις διαθέσεις του κατοχικού μηχανισμού.

Ο μηχανισμός που παρουσιάζει το Τελ Αβίβ περιλαμβάνει εγκρίσεις εμπόρων, τραπεζικές εντολές υπό συνεχή παρακολούθηση, και ελέγχους σε κάθε αγαθό που θα περάσει τα σύνορα. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται για ανθρωπιστική βοήθεια αλλά για μια ακόμη απόπειρα να διατηρηθεί η απόλυτη εξουσία επί ενός αποκλεισμένου, εξαθλιωμένου πληθυσμού.

Παράλληλα, το Ισραήλ επιδιώκει να μειώσει τον ρόλο διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΗΕ, επιχειρώντας να μονοπωλήσει την «προσφορά» βοήθειας, την οποία όμως το ίδιο σκόπιμα στερεί εδώ και μήνες. Πρόκειται για μια προσπάθεια πλήρους ελέγχου του ποιος ζει και ποιος πεθαίνει στη Γάζα.

Την ίδια ώρα, παλαιστινιακές και διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις υπογραμμίζουν πως απαιτούνται τουλάχιστον 600 φορτηγά την ημέρα για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες του πληθυσμού — αριθμός που το Ισραήλ όχι μόνο δεν πλησιάζει, αλλά εμποδίζει ενεργά. Η «σταδιακή» βοήθεια που διαφημίζει είναι μια σταγόνα στον ωκεανό της καταστροφής που έχει προκαλέσει.

Ο καταστροφικός πόλεμος στη Γάζα, που ξεκίνησε μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, έχει μετατραπεί σε μια πρωτοφανή σφαγή αμάχων. Πάνω από 60.000 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τοπικές πηγές, οι οποίες δεν είναι πλέον σε θέση να διαχωρίσουν θύματα — καθώς οι βομβαρδισμοί ισοπεδώνουν τα πάντα χωρίς διάκριση.

Παρά ταύτα, το Ισραήλ επιμένει να παρουσιάζει την κατοχική του πολιτική ως «ασφάλεια», αποκρύπτοντας την πραγματικότητα: ότι ελέγχει, αποκλείει, βομβαρδίζει και υποτάσσει έναν ολόκληρο λαό, ενώ διατηρεί ομήρους όχι μόνο στα υπόγεια της Γάζας αλλά και στις συνειδήσεις όσων επιμένουν να σιωπούν.