Η λέξη «αμπόδεμα» είναι μια ξεχωριστή λέξη της ελληνικής γλώσσας που «κουβαλά» μια ιδίατερη και αξιοπερίεργη σημασία.
Γνωρίζετε τι σημαίνει;
Δείτε τη σημασία της
«Αμπόδεμα» σημαίνει η μαγική ενέργεια ή πράξη, με την οποία επιδιώκεται να καταστεί δυσχερής ή αδύνατη η ερωτική συνεύρεση ή συνουσία δύο προσώπων.
Η σύνδεση της λέξης με τη Λευκάδα
Το αμπόδεμα ή δέσιμο ήταν μια παλιά συνήθισμένη μαγγανεία και στη Λευκάδα και απέβλεπε στο να εμποδιστούν οι νεόνυμφοι να εκτελέσουν «τα πρώτα συζυγικά τους καθήκοντα».
Γινόταν την ώρα του στεφανώματος και συγκεκριμένα τη στιγμή που ο παπάς έλεγε: «και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν» ή όταν απάγγελνε με στόμφο και μεγαλοπρέπεια το «στέφεται ο δούλος του Θεού ….».
Εκείνος λοιπόν που έβαζε στο νου να αμποδέσει το αντρόγυνο – και που παρευρίσκονταν φυσικά στο μυστήριο – μόλις άκουγε τα λόγια του παπά έκανε με τρόπο τα μάγια του ως εξής:
έπαιρνε κλωστή ή λωρίδα υφάσματος, την κόμποιαζε τρεις φορές κι έλεγε μέσα του: «Κομπιάζω, δένω και το γαμπρό μποδένω».
Οι νιόνυμφοι, θορυβημένοι και ντροπιασμένοι κατέφευγαν στην ξορκίστρα να τους «λύσει» με ξόρκι. Μετά τους συμβούλευε να γράψουν σε χαρτί τη φράση: «Λύει τα δεσμά και δροσίζει την φλόγαν …», «και τότε ας πέσει με τη γυναίκα του και λύγει γη μαγεία».
Το αμπόδεμα μπορούσε κάποιος να το αποφύγει με αντιμάγια που τα έκανε η μάνα του γαμπρού. Αν δηλαδή είχε υπόνοιες ότι κάποιος εχθρός θα έκανε μάγια στο νιόφωτο γινόταν το εξής: Μια πρωτοθειά του γαμπρού – κατά το έθιμο – τον έζωνε στη μέση, πριν από το στεφάνωμα, «για να είναι ζωσμένος την ώρα του μυστηρίου», με μια κλωστή από τραγόμαλλο (που συμβόλιζε την πληρότητα του αρσενικού), ταιριασμένη σε κλαρί βάτου (που είναι φυσική παγίδα που σ΄ αυτή δεν κολλάει κανένα κακό μιας και «ο,τι ντέσει στο βάτο, διαλύεται») ή σε ένα δίχτυ ( για να πιαστεί ο ύπουλος εχθρός), και γλύτωνε απ΄ το αμπόδεμα.
Μείνετε συντονισμένοι στο Proson.gr για να μαθαίνετε τα «περίεργα» και ενδιαφέροντα των ελληνικών λέξεων.
