Την απαράδεκτη στάση υπαλλήλων του υπουργείου Παιδείας καταγγέλλει με επιστολή της αναπληρώτρια εκπαιδευτικός με αναπηρία που κάθε χρόνο αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ως προς την εργασία της.
Όπως καταγγέλλει, η μοριοδότηση που λαμβάνουν τα άτομα με αναπηρία είναι «ψίχουλα» με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να καταλήγουν σε διαφορετικά σχολεία που μπορεί να μην είναι καν... προσβάσιμα. «Κάτι που», όπως τονίζει «θα έπρεπε να είναι αυτονόητο», καθώς στην Ελλάδα του 2025 στα σχολεία θεωρητικά καλλιεργείται η ενσυναίσθηση και η συμπερίληψη.
Μάλιστα, σε σχετικό προφορικό ερώτημα που έθεσε στο υπουργείο καταγγέλλει πως έλαβε την εξής απάντηση: «Δεν μας αφορά το ζήτημα της προσβασιμότητας του σχολείου σας καθώς σκεφτείτε πόσοι πολλοί εκπαιδευτικοί με αναπηρία είστε.. θα καθόμαστε να ασχολούμαστε με έναν έναν;».
«Εάν δεν μπορείτε να πάτε όπου σας στείλουμε παραιτηθείτε αλλά από την στιγμή που είστε ανίκανη να μας το πιστοποιήσουν οι γιατροί σας», είναι άλλη απάντηση που τις έδωσαν οι αρμόδιοι υπάλληλοι, σύμφωνα πάντα με την επιστολή.
Σε μία προσπάθεια να αναδείξει και να φωτίσει τα προβλήματα αλλά και την αντιμετώπιση των ΑμεΑ στη χώρα μας, η εκπαιδευτικός απέστειλε στο υπουργείο Παιδείας την παρακάτω επιστολή:
Η επιστολή στο υπουργείο Παιδείας
«Σε μια χώρα που στα σχολεία υποτίθεται καλλιεργείται η ενσυναίσθηση θεωρητικά, τα εμπόδια για τους εκπαιδευτικούς με οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας είναι πολλά, σοβαρά και πρέπει ΑΜΕΣΑ να λυθούν!
Αρχικά με βάση όσα αναφέρετε ως υπουργείο Παιδείας τα μόρια που παίρνουμε για να έχουμε προτεραιότητα στον πίνακα είναι 0.4 x τον συντελεστή αναπηρίας (ψίχουλα δηλαδή). Αντιθέτως λοιπόν εάν θέλουμε να μιλάμε πραγματικά για συμπερίληψη πρέπει ΑΜΕΣΑ να αλλάξει αυτό και να υπάρχει ξεχωριστός πίνακας προσλήψεων για ΑμεΑ με προτεραιότητα από Σεπτέμβρη.
Επίσης κάθε εκπαιδευτικός με οποιοδήποτε μορφή αναπηρίας ακόμα κι εάν προσληφθεί βιώνει απίστευτο άγχος αβεβαιότητας αναφορικά με το πόσο προσβάσιμη θα είναι η σχολική μονάδα; Θα τον αποδεχτούν οι συνάδελφοι;
Κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο!
Επιπρόσθετα πώς θα βρει σπίτι; Πού θα βρει σπίτι;
Με ποιον τρόπο θα καλύπτει όταν χρειάζεται τις μετακινήσεις του; Και κατά πόσο είναι εφικτό να μην είναι κοντά στο σπίτι του; Πράγμα που επίσης θα έπρεπε να είναι δεδομένο καθώς συντρέχουν λόγοι υγείας.
Ωστόσο υλοποιούμε στα σχολεία δράσεις για συμπερίληψη και ενσυναίσθηση. Τραγική ειρωνεία την στιγμή που πρακτικά και όχι θεωρητικά μιλώντας κανείς δεν υπολογίζει τίποτα αναφορικά με όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω με αποτέλεσμα να μην υφίσταται ίχνος σεβασμού προς κάθε εκπαιδευτικό αναπληρωτή!
Οι απαντήσεις που μου δώσατε τηλεφωνικά τα προηγούμενα χρόνια είναι 2:
- «Εάν δεν μπορείτε να πάτε όπου σας στείλουμε παραιτηθείτε αλλά από την στιγμή που είστε ανίκανη να μας το πιστοποιήσουν οι γιατροί σας»..
- «Δεν μας αφορά το ζήτημα της προσβασιμότητας του σχολείου σας καθώς σκεφτείτε πόσοι πολλοί εκπαιδευτικοί με αναπηρία είστε.. θα καθόμαστε να ασχολούμαστε με έναν έναν;»
Ωστόσο συγνώμη αλλά όλα όσα αναφέρετε προφορικά κάνεις δεν έχει το θάρρος να μου τα δώσει γραπτώς και κανένα άτομο με αναπηρία δεν σπούδασε εκπαιδευτικός με την λογική να σκέφτεται κάθε χρόνο τι έχει να αντιμετωπίσει και εάν προσληφθεί γιατί δεν μπορεί να δηλώσει όλη την Ελλάδα!
Αυτή την φορά λοιπόν αναμένω γραπτώς την απάντηση σας.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων»!
Με εκτίμηση,
...................
(Αναπλ. Εκπ/κος με Εγκεφαλική Παράλυση)
