Ο Γιώργος Φλωρίδης δεν είναι άγνωστος στις απαράδεκτες δηλώσεις. Από το προκλητικό «τα Τέμπη και οι κλάψες πάνε», μέχρι την πρόσφατη, εξοργιστική τοποθέτησή του στη Βουλή, φαίνεται ότι χτίζει βήμα-βήμα ένα προσωπικό αρχείο πολιτικού κυνισμού και θεσμικού εκτροχιασμού.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του για την Προανακριτική Επιτροπή σχετικά με το έγκλημα στα Τέμπη, ο υπουργός Δικαιοσύνης επέλεξε να επιτεθεί προσωπικά στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και αναφέρθηκε σε υπόθεση υπεράσπισης ενός βιαστή που είχε αναλάβει η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας
Ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, ονομάτισε τέσσερις γυναίκες που είχαν πέσει θύματα βιασμού. Πρόκειται για δύο γυναίκες από την Αυστραλία, μία από τον Καναδά και μία από τη Δανία, οι οποίες είχαν έρθει στην Ελλάδα για διακοπές και έπεσαν θύματα του ίδιου δράστη – ενός άνδρα που έχει ήδη καταδικαστεί σε 15ετή κάθειρξη από τα ελληνικά δικαστήρια.
Ο Γιώργος Φλωρίδης επέλεξε να προστατεύσει την ταυτότητα του θύτη –δεν ανέφερε καν το όνομά του– αλλά να εκθέσει τα προσωπικά στοιχεία των τεσσάρων γυναικών που βίωσαν έναν από τους χειρότερους εφιάλτες που μπορεί να υποστεί ένας άνθρωπος. Το έκανε, δε, για να «σκοράρει» πολιτικά, επιτιθέμενος σε μία πολιτική του αντίπαλο.
Όλα για την πολιτική επίθεση
Για να επιτεθεί πολιτικά στην πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, ο Φλωρίδης δεν δίστασε να παραβιάσει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να καταπατήσει κάθε έννοια προστασίας προσωπικών δεδομένων, όπως αυτά που αφορούν τα θύματα βιασμού. Το έκανε, μάλιστα, από το υψηλότερο βήμα θεσμικής εξουσίας: αυτό της Βουλής. Το έκανε ως υπουργός Δικαιοσύνης στο βωμό του πολιτικού θεάματος.
Και ενώ η παραβίαση συντελείται σε ζωντανή μετάδοση, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν. Παράλληλα, η γνωστή «Ομάδα Αλήθειας», που λειτουργεί σαν επίσημος βραχίονας της κυβερνητικής προπαγάνδας στα social media, αναπαράγει το βίντεο με τα πλήρη ονόματα των θυμάτων...
Αυτό που έκανε ο Γιώργος Φλωρίδης δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι μέρος μιας μεγαλύτερης κανονικοποίησης της θεσμικής βίας απέναντι σε γυναίκες και ευάλωτες ομάδες.
Δεν ξεχνάμε:
- Τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη που διαπόμπευσαν δημόσια τις οροθετικές γυναίκες το 2012, αποκαλύπτοντας τα ονόματα και τις φωτογραφίες τους.
- Τη Δόμνα Μιχαηλίδου, που αποκάλυψε δημόσια την τοποθεσία διαμονής της 12χρονης από τον Κολωνό, παραβιάζοντας κάθε έννοια παιδικής προστασίας.
Τώρα, ο κ. Φλωρίδης προστίθεται σε αυτή τη σκοτεινή λίστα. Αντί να αποτελεί θεσμικό εγγυητή των δικαιωμάτων, μετατρέπεται σε εργαλείο πολιτικού εκβιασμού και ευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Και αναρωτιόμαστε:
Ρώτησε ποτέ αυτές τις τέσσερις γυναίκες αν συναινούν να ακουστούν τα ονόματά τους, αν θέλουν να γραφτούν στα πρακτικά της Βουλής;
Καταλαβαίνει ότι υπέπεσε σε καραμπινάτη παραβίαση της στοιχειώδους δεοντολογίας, αλλά και των θεμελιωδών δικαιωμάτων των θυμάτων;
Ως υπουργός Δικαιοσύνης, όφειλε να προστατεύσει τα θύματα. Όφειλε να γνωρίζει τους νόμους περί προσωπικών δεδομένων, την ανάγκη για διακριτικότητα, για σεβασμό, για δικαιοσύνη. Όμως στην πραγματικότητα επέλεξε να καταπατήσει όλα τα παραπάνω, με στόχο να εξυπηρετήσει έναν φθηνό πολιτικό στόχο.
Το μόνο που πέτυχε, είναι να προσθέσει ακόμα μία μαύρη σελίδα στην ήδη τραυματισμένη εικόνα της δημοκρατίας στη χώρα.
