Βαρύ πένθος για τον Περιφερειάρχη Αττικής Νίκο Χαρδαλιά, μετά την απώλεια του πατέρα του, Γιώργου, που έφυγε νωρίς σήμερα το πρωί σε ηλικία 92 ετών, ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία και πολλαπλά προβλήματα υγείας.
Με μια συγκινητική ανάρτηση ο Περιφερειάρχης τον αποχαιρέτησε, αναφέροντας: «Πατέρα μου αγαπημένε, Αρχοντάκο μου γλυκέ, σήμερα ανήμερα της Παναγιάς μας η καρδιά μου ραγίζει, γιατί έφτασε εκείνη η ώρα που χρόνια τώρα δεν ήθελα ποτέ να σκέφτομαι και φάνταζε τόσο, μα τόσο μακρινή. Η ώρα του αποχαιρετισμού».
Η ανάρτηση του Νίκου Χαρδαλιά
«Πατέρα μου αγαπημένε, Αρχοντάκο μου γλυκέ, σήμερα ανήμερα της Παναγιάς μας η καρδιά μου ραγίζει, γιατί έφτασε εκείνη η ώρα που χρόνια τώρα δεν ήθελα ποτέ να σκέπτομαι και φάνταζε τόσο μα τόσο μακρινή. Η ώρα του αποχαιρετισμού.
Έφυγες ήσυχος, χαμογελαστός, αγέρωχος, όπως ήσουν σε όλη σου την ζωή, σαν ήλιος που βασιλεύει αθόρυβα, αλλά να ξέρεις πατέρα μου ότι αφήνεις πίσω σου ένα φως που στο ορκίζομαι δεν θα σβήσει ποτέ.
Μέσα στη σιωπή αυτής της μέρας, νιώθουμε με την Δήμητρα, με τη Γιώτα, με τις εγγονές σου που τόσο λάτρεψες και σε λάτρεψαν, την ανάσα σου να πλανιέται γύρω μας σαν ο δικός μας άνεμος, η ξεχωριστή μας αύρα, που μας αγγίζει χωρίς να την βλέπουμε.
Πατέρα μου, ήσουν το πρώτο μου λιμάνι, η σταθερή μου πυξίδα, ο άνθρωπος που χρόνια τώρα έκανε τον κόσμο μου πιο απλό, πιο δυνατό, πιο αληθινό, που με έμαθε να είμαι υπεύθυνος και χρήσιμος για όλα και όλους, να αγαπώ τους ανθρώπους.
Τώρα θα λείπεις, η καρδιά μου θα βαραίνει, μα το μοναδικό σου αποτύπωμα θέλω να ξέρεις ότι θα λάμπει πάντα μέσα της σαν εκείνο το άστρο που δεν έμαθε ποτέ να αποδέχεται ή να γνωρίζει τη νύχτα και το σκοτάδι.
Αρχοντάκο μου, σε αποχαιρετώ με δάκρυα
μα και με μια αγάπη που ξεχειλίζει,
μια αγάπη που δεν χωρά σε λέξεις.
Να ταξιδέψεις ήρεμα εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος.
Κι εγώ… θα σε βρίσκω πάντα
στο φως του κάθε μου πρωϊνού,
στο θρόισμα των φύλλων εκεί στις αγαπημένες μας γειτονιές του Βύρωνα της καρδιάς μας,
στην αθόρυβη δύναμη που χρόνια τώρα μου έδινες και που σήμερα μου αφήνεις κληρονομιά.
Καλό σου ταξίδι, Πατέρα μου.
Θα είσαι για πάντα η πιο γλυκιά σκιά δίπλα στο κάθε βήμα μου. Μέχρι να ξαναβρεθούμε».
