Με φόντο τη θλίψη και την οργή της κοινωνίας για το έγκλημα στα Τέμπη, η κυβερνητική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας ολοκλήρωσε μόνη της τις εργασίες της Προκαταρκτικής Επιτροπής για τον πρώην υπουργό Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή. Χωρίς τη συμμετοχή των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κατέθεσε πόρισμα που τον παραπέμπει για «παράβαση καθήκοντος σε βαθμό πλημμελήματος» — μια κατηγορία που για πολλούς μοιάζει περισσότερο με πολιτική επιείκεια.
Η απόφαση αυτή, που έχει ήδη προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις, ήρθε έπειτα από την αποχώρηση ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ από την Επιτροπή, με το ΚΚΕ να απέχει πλήρως από τη διαδικασία. Η αντιπολίτευση κάνει λόγο για διαδικασίες-εξπρές, φωτογραφικές στοχεύσεις και ωμή καταστρατήγηση του Συντάγματος και των κοινοβουλευτικών κανόνων.
Είναι χαρακτηριστικό πως η ΝΔ, στηριζόμενη αποκλειστικά στη δική της κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ετοιμάζεται να περάσει το πόρισμα στην Ολομέλεια της Βουλής, πιθανώς την Τρίτη, ανοίγοντας τον δρόμο για μια διαδικασία παραπομπής που η ίδια προτείνει, η ίδια εγκρίνει και η ίδια θα ψηφίσει.
Την ώρα που οι οικογένειες των θυμάτων περιμένουν πραγματική λογοδοσία και όχι προσχηματικές ενοχές, η κυβέρνηση επιλέγει να αποδώσει «ευθύνες» σε επίπεδο πλημμελήματος, αποφεύγοντας κάθε σοβαρή πολιτική αυτοκριτική ή ποινική εμβάθυνση. Για την αντιπολίτευση, πρόκειται για μια ακόμα περίπτωση όπου η κοινοβουλευτική πλειοψηφία αξιοποιείται όχι για την αλήθεια, αλλά για τη συγκάλυψη.
«Αντισυνταγματικές και αντιδικονομικές αποφάσεις»
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μέλη της επιτροπής, κατέθεσαν επιστολή με την οποία τονίζουν «ότι λόγω αντισυνταγματικών και αντιθεσμικών μεθοδεύσεων της πλειοψηφίας της επιτροπής δεν συντρέχουν οι απαιτούμενες από τον Κανονισμό της Βουλής προϋποθέσεις προκειμένου να συνταχθεί αιτιολογημένο πόρισμα επί της εν λόγω κατηγορίας, το οποίο θα ετίθετο προς συζήτηση και ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής».
Στο κείμενό τους, κάνουν λόγο για «αντισυνταγματικές και αντιδικονομικές αποφάσεις που ελήφθησαν από την πλειοψηφία της Επιτροπής κατά παράβαση των προβλέψεων του Συντάγματος, του Κανονισμού της Βουλής, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και των προβλέψεων του Ν. 3126/2003 περί ευθύνης Υπουργών».
Συγκεκριμένα όπως σημειώνουν:
- «Δεν έγινε δεκτό το αίτημα της μειοψηφίας να χορηγηθούν αντίγραφα της δικογραφίας, έστω και σε ηλεκτρονική μορφή.
- Δεν εκλήθη ουδείς από τους μάρτυρες που προτάθηκαν ώστε να εξεταστούν επί της συγκεκριμένης πρότασης κατηγορίας καθώς, μέχρι και την διαβίβαση της σχετικής δικογραφίας στην Βουλή των Ελλήνων, δεν έχει διενεργηθεί οποιαδήποτε εξέταση επί των θεμάτων της πρότασης της αυτής.
- Η πλειοψηφία της Επιτροπής αποδέχθηκε το από 3-7-2025 ολίγων λέξεων «σημείωμα», (όπως χαρακτηρίζεται από τον Κ.Καραμανλή) που επιδόθηκε δια πληρεξούσιου στον Προέδρο της Επιτροπής και με το οποίο ο πρώην Υπουργός αρνήθηκε να προσέλθει ώστε να εξετασθεί αυτοπροσώπως.
- Αποφασίσθηκε από την πλειοψηφία της Επιτροπής κατά παράβαση του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής η ολοκλήρωση των εργασιών της και η σύνταξη πορίσματος σύμφωνα με την γραπτώς εκπεφρασμένη επιθυμία του Κ. Καραμανλή να μη διενεργηθεί η προβλεπόμενη κατά το νόμο προκαταρκτική εξέταση, επαναλαμβάνοντας την αντισυνταγματική καινοφανή διαδικασία, γνωστή ως «μοντέλο Τριαντόπουλου».
Οι συμμετέχοντες στην Επιτροπή βουλευτές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ καταγγέλλουν τη στάση της πλειοψηφίας της Επιτροπής, την εξωθεσμική άρνηση να κληθούν προς εξέταση μάρτυρες για την έρευνα της κατηγορίας περί παράβασης καθήκοντος, παρέχοντας έτσι πλήρη κάλυψη στον ελεγχόμενο πρώην Υπουργό. Επικρίνουν δε τα μέλη της πλειοψηφίας για την εκ μέρους τους «ανεπιφύλακτη» αποδοχή της « αντισυνταγματικής και παράνομης»πρότασης του Κ. Καραμανλή για την επιλογή του να παρακαμφθεί η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή και να παραπεμφθεί απευθείας στο δικαστικό συμβούλιο χωρίς την διενέργεια της επιβαλλόμενης έρευνας. Παράλληλα επισημαίνουν ότι η στάση της πλειοψηφίας της Επιτροπής αναδεικνύει την έλλειψη σεβασμού προς τις θεσμικές υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 86 του Συντάγματος, με αυθαίρετη «χρήση» των ψήφων της πλειοψηφίας, σημειώνοντας ότι «το Σύνταγμα καταστρατηγείται, προκειμένου να παρασχεθεί το τελευταίο στάδιο προστασίας στον κ. Καραμανλή και η συγκάλυψη να ολοκληρωθεί.».
Αναφορικά με την πρόταση της πλειοψηφίας, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ σημειώνουν ότι αυτή συνιστά την τελευταία πράξη της συγκάλυψης των ευθυνών και της παροχής προστασίας στον πρώην Υπουργό. Συγκεκριμένα, καταλογίζουν απουσία νομικήςτεκμηρίωσης για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος (259ΠΚ) το οποίο επικαλείται η πρόταση, υιοθετώντας το δόγμα των «ανεύθυνων» Υπουργών καιαπαλλάσσοντας τον Κώστα Καραμανλή από την μείζονα ευθύνη του για την διασφάλιση της ασφάλειας στις μεταφορές.
Το ΠΑΣΟΚ δε νομιμοποιεί την καταστρατήγηση του Συντάγματος και την οργανωμένη απόπειρα αμνήστευσης του κ. Καραμανλή και αποχωρεί από την διαδικασία».
«Μεροληπτική στάση της πλειοψηφίας»
Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Θεόφιλος Ξανθόπουλος, κατήγγειλε την πλειοψηφία πως κλείνει με ταχύτατους ρυθμούς την επιτροπή, εμποδίζοντας τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης «και κατ’ επέκταση ουσιαστικής έρευνας και για το ελεγχόμενο αδίκημα, αλλά ενδεχομένως και για άλλα που πιθανό να προέκυπταν».
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησαν από τη συνεδρίαση τονίζοντας πως δεν νομιμοποιούν τη διαδικασία, η οποία ακολουθήθηκε και κατά συνέπεια δεν προτίθενται να υποβάλουν αιτιολογημένη πορισματική έκθεση για την ουσία της ελεγχόμενης πράξης του υπόπτου κ. Καραμανλή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ «θεωρεί υποκριτικό να συνταχθεί και να κατατεθεί πόρισμα χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η συγκέντρωση όλων των απαραίτητων εγγράφων και αποδεικτικών στοιχείων της δικογραφίας και χωρίς να επιτραπεί η εξέταση μαρτύρων».
Ο κ. Ξανθόπουλος, κατήγγειλε την κυβέρνηση για μεροληπτική στάση και επανέλαβε ότι «η επιτροπή όφειλε να ενεργήσει σύμφωνα με τις προβλεπόμενες εκ του Συντάγματος, του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, του Κανονισμού της Βουλής, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, υποχρεώσεις και αρμοδιότητές της, ώστε να καταλήξει σε ασφαλή και δίκαια κρίση, για την ενδεχόμενη τέλεση του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος από τον κ. Κ. Καραμανλή».
Κάτι που όπως είπε, «οδηγεί εν τέλει σε ακυρότητα της προδικασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξέλιξη της υπόθεσης
