Μία διεθνής επιστημονική έρευνα αποκάλυψε περισσότερες από δώδεκα νέες γονιδιακές περιοχές που σχετίζονται με τη δυσλεξία, προσφέροντας νέα δεδομένα για τη γενετική βάση αυτής της νευροαναπτυξιακής διαφοροποίησης.
Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα από περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια άτομα, καθιστώντας την τη μεγαλύτερη γενετική ανάλυση που έχει γίνει μέχρι σήμερα για τη δυσλεξία. Την ερευνητική ομάδα συντόνισε η μοριακή γενετίστρια Χέιλι Μάουντφορντ από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Τι είναι η δυσλεξία
Η δυσλεξία επηρεάζει την ανάγνωση, τη γραφή και άλλες πτυχές της λεκτικής επεξεργασίας, αλλά με διαφορετικό τρόπο σε κάθε άτομο. Κάποιοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ορθογραφία και τη γραμματική, ενώ άλλοι δυσκολεύονται στην κατανόηση λεκτικών οδηγιών. Παρά τις προκλήσεις, άτομα με δυσλεξία συχνά παρουσιάζουν δυνατά σημεία, όπως αυξημένη μη λεκτική δημιουργικότητα, παρόμοια με άλλες νευροδιαφορετικές καταστάσεις όπως ο αυτισμός ή η ΔΕΠΥ.
Γενετικά ευρήματα και νέες συσχετίσεις
Η νέα μελέτη εντόπισε συνολικά 80 γονιδιακές περιοχές που σχετίζονται με τη δυσλεξία, εκ των οποίων 36 δεν είχαν καταγραφεί ποτέ πριν και 13 συσχετίζονται για πρώτη φορά με την πάθηση. Πολλά από τα νέα γονίδια εμπλέκονται στην πρώιμη ανάπτυξη του εγκεφάλου.
Σχέσεις με άλλες καταστάσεις και χρόνιο πόνο
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένα γονίδια που σχετίζονται με τη δυσλεξία μοιράζονται κοινές βιολογικές διαδρομές με τη ΔΕΠΥ, κάτι που εξηγεί γιατί οι δύο καταστάσεις συχνά εμφανίζονται μαζί. Παράλληλα, η ανάλυση έδειξε μια ενδεχόμενη σύνδεση της δυσλεξίας με δείκτες χρόνιου πόνου, υποδεικνύοντας ότι μπορεί να υπάρχει κοινή βιολογική βάση μεταξύ νευροαναπτυξιακών χαρακτηριστικών και φαινοτύπων πόνου.
