Υπάρχουν μυρωδιές που ξυπνούν αναμνήσεις και συναισθήματα με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο. Μία από αυτές είναι η χαρακτηριστική ευωδιά που απλώνεται στον αέρα μόλις πέσουν οι πρώτες σταγόνες της βροχής πάνω στο στεγνό χώμα. Μια αίσθηση που οι περισσότεροι αναγνωρίζουν αμέσως, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι έχει το δικό της όνομα.
Η λέξη είναι «πετριχώρ» (petrichor στα αγγλικά). Ο όρος προέρχεται από δύο ελληνικές ρίζες: «πέτρα» και «ιχώρ» (το μυθικό υγρό που κυλούσε στις φλέβες των θεών της αρχαιότητας). Εισήχθη το 1964 από δύο Αυστραλούς επιστήμονες, τους Bear και Thomas, οι οποίοι μελετούσαν τη χημική ένωση που απελευθερώνεται από το χώμα όταν βρέχεται για πρώτη φορά έπειτα από ξηρασία.
Η μυρωδιά αυτή οφείλεται κυρίως στη γεοσμίνη, μια ουσία που παράγουν μικροοργανισμοί του εδάφους, αλλά και σε έλαια που εκκρίνουν ορισμένα φυτά. Σε συνδυασμό με το νερό της βροχής, αυτά τα στοιχεία δημιουργούν εκείνο το μοναδικό άρωμα που οι περισσότεροι περιγράφουμε απλά ως «μυρωδιά βροχής».
Αν και στη σύγχρονη ελληνική δεν υπάρχει μια γηγενής λέξη που να αποδίδει αυτό το φαινόμενο, το «πετριχώρ» έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται και στη γλώσσα μας, κερδίζοντας θέση τόσο στη λογοτεχνία όσο και στην καθημερινή περιγραφή.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η μυρωδιά έχει συνδεθεί με την ανανέωση, την ελπίδα και την ηρεμία. Για κάποιους θυμίζει την παιδική ηλικία, για άλλους μια αίσθηση επιστροφής στη φύση. Το σίγουρο είναι ότι το «πετριχώρ» είναι μια απόδειξη πως η γλώσσα και η επιστήμη μπορούν μαζί να δώσουν όνομα ακόμη και στα πιο άπιαστα συναισθήματα.
