Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) σκιαγραφεί για την Ελλάδα μια διετία με σταθερή αλλά συγκρατημένη οικονομική ανάπτυξη.
Ειδικότερα, στη νέα του έκθεση World Economic Outlook, προβλέπει ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ κατά 2% τόσο το 2025 όσο και το 2026.
Οι εκτιμήσεις αυτές κινούνται σε πιο συντηρητικό πλαίσιο σε σχέση με τις προβλέψεις της κυβέρνησης, η οποία στο προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει ανάπτυξη 2,2% για το 2025 και 2,4% για το 2026.
Η επιφυλακτικότητα του ΔΝΤ
Η διαφορά ανάμεσα στα δύο σενάρια, αν και όχι μεγάλη, αντικατοπτρίζει τη μεγαλύτερη επιφύλαξη του ΔΝΤ απέναντι στο διεθνές οικονομικό κλίμα. Η παρατεταμένη γεωπολιτική ένταση, τα υψηλά επιτόκια και η αδύναμη πορεία του παγκόσμιου εμπορίου είναι οι κύριοι λόγοι αυτής της στάσης.
Ωστόσο, η ελληνική οικονομία δείχνει να παραμένει ανθεκτική, στηριζόμενη σε τρεις βασικούς άξονες: τις επενδύσεις, τον τουρισμό και τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Μονοψήφια ποσοστά ανεργίας
Σε ό,τι αφορά την απασχόληση, το ΔΝΤ προβλέπει συνέχιση της μείωσης της ανεργίας, με το ποσοστό να διαμορφώνεται στο 9% το 2025 και στο 8,4% το 2026. Οι εκτιμήσεις αυτές πλησιάζουν εκείνες της κυβέρνησης (9,1% και 8,6% αντίστοιχα) και υποδηλώνουν σταδιακή ομαλοποίηση στην αγορά εργασίας.
Η πτώση της ανεργίας αποδίδεται κυρίως στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στους τομείς των υπηρεσιών, της ενέργειας και των υποδομών. Παρ' όλα αυτά, η Ελλάδα εξακολουθεί να εμφανίζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στην Ευρωζώνη.
Επιμένει ο πληθωρισμός
Για τον πληθωρισμό, το ΔΝΤ προβλέπει μείωση στο 2,5% το 2026, έναντι 2,2% που αναφέρει η κυβέρνηση στο προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Η σταδιακή αυτή αποκλιμάκωση έρχεται έπειτα από μια περίοδο σημαντικών αυξήσεων στις τιμές, οι οποίες πίεσαν τα νοικοκυριά. Το Ταμείο επισημαίνει πως οι πιέσεις στην αγοραστική δύναμη των πολιτών θα παραμείνουν, κυρίως λόγω της αστάθειας στις διεθνείς τιμές ενέργειας και των αυξημένων μισθολογικών απαιτήσεων.
Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών: Προβληματική εικόνα
Ιδιαίτερα προβληματική είναι η εικόνα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο προβλέπεται να παραμείνει αρνητικό, στο -5,8% του ΑΕΠ το 2025 και στο -5,3% το 2026.
Το έλλειμμα αυτό έχει δύο όψεις:
-
δεν σχετίζεται με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αλλά αντανακλά μια διαρθρωτική αδυναμία της οικονομίας. Η Ελλάδα εισάγει περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες απ’ όσα εξάγει. Η ανισορροπία αυτή καταδεικνύει την ανάγκη για ενίσχυση της εξαγωγικής δυναμικής και αύξηση της ανταγωνιστικότητας.
-
το έλλειμμα, αν και χρόνιο, το 2026 εξηγείται και από την αναμενόμενη αύξηση-ρεκόρ στις επενδύσεις (+16,2%), που ενισχύει τη ζήτηση για εισαγόμενα υλικά. Όταν ολοκληρωθούν τα έργα, οι σχετικές εισαγωγές θα σταματήσουν, ενώ οι επενδύσεις θα παραμείνουν και θα αποφέρουν καρπούς στην οικονομία και τις εξαγωγές.
Ανάπτυξη με... ανοιχτούς λογαριασμούς
Η έκθεση υπενθυμίζει και κάτι ακόμη: τα Μνημόνια τελείωσαν, όμως η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια χώρα με υψηλό χρέος – και για τον λόγο αυτό παραμένει υπό την αξιολόγηση των Οίκων Αξιολόγησης, προκειμένου να διατηρεί την πρόσβασή της σε βιώσιμη και συμφέρουσα χρηματοδότηση.
Το ΔΝΤ κατατάσσει την Ελλάδα στην ομάδα των «Ευρωπαίων οφειλετών» (European debtors), μαζί με χώρες όπως η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία.
Αντίθετα, οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά – όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία και η Ελβετία – κατατάσσονται στους «Ευρωπαίους πιστωτές» (European creditors). Παρά τις προσπάθειες δημοσιονομικής σταθεροποίησης, παραμένουν σημαντικές διαρθρωτικές ανισορροπίες εντός της Ευρωζώνης, με τις χώρες του Νότου να είναι περισσότερο εξαρτημένες από τις εισαγωγές.
Η συνολική εικόνα που προκύπτει από τις προβλέψεις του ΔΝΤ είναι εκείνη μιας σταθερής αλλά ευάλωτης ανάπτυξης, με σταδιακή αποκλιμάκωση της ανεργίας και του πληθωρισμού.
Ωστόσο, η διατήρηση της θετικής πορείας εξαρτάται από τρεις κρίσιμους παράγοντες:
- την αποτελεσματική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων,
- τη διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας
- και τη βελτίωση της εξαγωγικής επίδοσης της χώρας.
Σημειώνεται ότι επιτυχής εφαρμογή των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης θα είναι καθοριστική για την ενίσχυση των επενδύσεων, ενώ η ενίσχυση των εξαγωγών είναι αναγκαία για τη μείωση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
