Αν υπάρχει ένα φρούτο συνώνυμο του ελληνικού καλοκαιριού, αυτό είναι χωρίς αμφιβολία το καρπούζι. Δροσερό, χορταστικό και με χαμηλή θερμιδική αξία, κυριαρχεί στα καλοκαιρινά τραπέζια και αποτελεί αγαπημένη επιλογή για τις ζεστές ημέρες, τόσο μόνο του όσο και σε συνδυασμό με άλλες γεύσεις.
Παρότι η παρουσία του στη μεσογειακή διατροφή είναι διαχρονική, το όνομά του δεν έχει ελληνικές ρίζες. Η λέξη «καρπούζι» προέρχεται από την τουρκική karpuz, η οποία με τη σειρά της ανάγεται στην περσική xarbuz(a), αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά ότι η ιστορία της γλώσσας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις διατροφικές συνήθειες των λαών.
Η επιστημονική του ονομασία είναι «Κίτρουλλος ο εριώδης» (Citrullus lanatus). Παρ’ όλα αυτά, λίγοι γνωρίζουν ότι υπάρχει και αυθεντικά ελληνική λέξη για το καρπούζι: «υδροπέπων», δηλαδή «υδρο-πεπόνι», όπως ακριβώς και ο αγγλικός όρος watermelon.
Μπορεί η λέξη να μην έχει περάσει στην καθημερινή χρήση, όμως αποτελεί μια ενδιαφέρουσα υπενθύμιση του πλούτου και της ετυμολογικής ιστορίας της γλώσσας μας.
