Η Πορτογαλία θρηνεί μία ανείπωτη τραγωδία, μετά τον εκτροχιασμό του εμβληματικού τελεφερίκ «Γκλόρια» στη Λισαβόνα, που κόστισε τη ζωή σε 15 ανθρώπους και άφησε πίσω του 18 τραυματίες. Η κυβέρνηση κήρυξε για σήμερα εθνικό πένθος, αποτίοντας φόρο τιμής στα θύματα.
Το δυστύχημα σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης, λίγο μετά τις 18:00 (τοπική ώρα), όταν το βαγόνι του τελεφερίκ, που συνδέει την πλατεία Ρόσιο με τις συνοικίες Μπάιρο Άλτο και Πρίντσιπε Ρεάλ, ανατράπηκε με σφοδρότητα και προσέκρουσε σε τοίχο.
Εικόνες που κυκλοφόρησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν το όχημα κατεστραμμένο, τυλιγμένο σε σύννεφο καπνού, ενώ περαστικοί παρακολουθούσαν σοκαρισμένοι.
«Ήταν εκτός ελέγχου, χωρίς φρένα»
Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν πως το σύστημα πέδησης του τελεφερίκ που λειτουργούσε με συρματόσχοινο παρουσίασε βλάβη, με αποτέλεσμα να ανατραπεί και να πέσει πάνω στο κτίριο.
Χαρακτηριστικά, αυτόπτης μάρτυρας δήλωσε στην πορτογαλική εφημερίδα Observador ότι το όχημα ήταν «εκτός ελέγχου, χωρίς φρένα».
«Όλοι αρχίσαμε να τρέχουμε μακριά» είπε, προσθέτοντας πως το τελεφερίκ «έπεσε στην στροφή και συνετρίβη σε ένα κτίριο».
Άλλος μάρτυρας που περνούσε από το σημείο τη στιγμή του δυστυχήματος, είπε ότι το ιστορικό τελεφερίκ προσέκρουσε σε ένα κτίριο καθώς κατέβαινε και έχοντας αναπτύξει «πλήρη ταχύτητα».
«Χτύπησε ένα κτίριο με δύναμη και κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Δεν είχε φρένα» όπως αποκάλυψε.
Έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας
Σύμφωνα με τον επικεφαλής των πρώτων βοηθειών, Τιάγκο Αουγκούστο, όλοι οι επιβάτες ανασύρθηκαν από τα συντρίμμια, με τις αρχές να επιβεβαιώνουν ότι ανάμεσα στα θύματα βρίσκονται και ξένοι υπήκοοι, χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν γίνει γνωστές οι εθνικότητές τους.
Η πορτογαλική δικαιοσύνη έχει ήδη ξεκινήσει έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας, τα οποία παραμένουν αδιευκρίνιστα. Το συγκεκριμένο τελεφερίκ, χωρητικότητας περίπου 40 ατόμων, αποτελεί δημοφιλές μέσο μεταφοράς για τους τουρίστες που επισκέπτονται την πρωτεύουσα.
«Είναι μια τραγωδία που δεν είχε συμβεί ποτέ στην πόλη μας», δήλωσε ο δήμαρχος της Λισαβόνας, Κάρλος Μοέδας, εκφράζοντας τη βαθιά του θλίψη.